De overgang

Hij valt niet mee, de overgang. Ik heb het dan niet over AKI's, AHOB's of de hormonale transitie bij vrouwen boven een zekere leeftijd. Nee, ik bedoel de overgang van webstreepjelog naar webzonderstreepjelog die nu al bijna twee weken resulteert in helemaalgeenblog. Omdat iemand - een rampscenarioschrijver ? - heeft bedacht dat de overgang mooi gecombineerd kon worden met de overname van het Vkblog is dat ook niet meer bereikbaar. Gevolg: zowel de Vogelkrant en foto van de dag pagina's liggen eruit.

Van PCM en de Volkskrant had ik niet beter verwacht, die hebben de afgelopen jaren al vaker blijk gegeven van minachting voor de gebruikers van het Vkblog. Dus dat de stekker er op een gegeven moment zomaar uit zou worden getrokken - geschikt moment of niet - stond bij voorbaat al vast. Ik mag hopen dat alle voormalige Vk-bloggers hun abonnement op de papieren uitgave inmiddels hebben beëindigd, de kwaliteit liep al jaren terug.

U moet overigens niet denken dat ik klaag, de Volkskrant bood ons een aantal jaren een aardige speeltuin waar we gratis en voor niks onze gang konden gaan. Het is alleen niet erg chique om het experiment op deze manier te beëindigen, onafgehecht en zonder nazorg. Zo zijn de inlogcodes die nodig zijn om de overgang uiteindelijk te voltooien niet bekend bij weblog (logisch) en Vkblog niet meer in de lucht. Daar gaan gebruikers problemen mee krijgen.

Ook webstreepjelog was zo'n gratis speeltuintje waar ik geen enkel recht van klagen meen te hebben. De gang van zaken rond de overgang zegt wel iets over de wereld en geeft aanleiding daar toch enige kritische noten bij te plaatsen. Waarom heette webstreepjelog niet altijd al weblog bijvoorbeeld? Een veel makkelijker en logischer domeinnaam, maar blijkbaar 'in bezit' van een andere marktpartij (Sanoma?). Afijn, die partij achtte het opportuun weblogdenaam aan webstreepjelog te verkopen - of webstreepjelog aan te kopen en over te nemen.

De nieuwe (?) eigenaar SanomaMedia is een grote uitgever, toch lijkt de overgang ergens te gebeuren vanuit een zolderkamertje en uitgevoerd te worden door een handige klusjesman geassisteerd door een buurvrouw die nog wat gieg over had. [...]"In de komende uren wordt er veel extra servercapaciteit bij gezet om alles sneller te laten verlopen."[...] Ik vraag me dan toch af hoe dat werkelijk zit. Is zo'n webzonderstreepjelog dan bij SanomaMedia niet al bij voorbaat al een ondergeschoven kindje, dat in leven gehouden moet worden door iemand van de postkamer, in zijn vrije uurtjes, op een oude computer ergens in de kelder?

Of is het een symptoom van de tijd? Deze overgang is niet de eerste met onvoorziene problemen, herinnert u zich de millenniumwissel nog? Of de overgang naar de euro? Om over een nieuwe versie van het Windows-besturingssysteem maar te zwijgen. Wat vermoedelijk begon als angst voor de concurrentie is ingesleten tot een slechte gewoonte. Van een product dat gisteren uitkwam verschijnt vandaag al de verbeterde versie ! Maar ja de jongens en meisjes van marketing hadden het product dan ook al in de markt gezet vòòrdat de techneuten van ontwikkeling ook maar enig idee hadden hoe ze het in de praktijk moesten realiseren. Gevolg is dat niets meer volledig wordt uitontwikkeld en producten worden verkocht die niet naar behoren functioneren. Er wordt u een huis verkocht, maar zonder ramen en deuren, soms zonder trap naar de eerste verdieping.

Bij gratis internetspeeltuintjes als het Vkblog of webmetofzonderstreepjelog is dat nog tot daaraantoe. De aanbieder hoopt er geld of publiciteit mee te winnen en je weet dat je als gebruiker nergens op moet rekenen en als laagste in de pikorde staat. Helaas geldt dit ook voor betalende gebruikers, bijv. bij webmetofzonderstreepjelog -jawel, die zijn er ook. De gratis speeltuintjes bieden ook extraatjes tegen betaling, maar garanderen vaak niets.

In de snelle wereld van ICT bieden ook leveranciers van peperdure apparaten en software maar weinig garanties. Zo is de leverancier van het relatiebeheer en projectmanagement programma dat enkele jaren geleden werd aangekocht door mijn werkgever inmiddels failliet. Die software vormt het administratieve hart van het bedrijf, wat nu als er aanpassingen gedaan moeten worden, als er problemen optreden met dat programma waarvan ik weet dat er ook een ministerie op draait? Apparaten van honderden euro's worden waardeloos en rijp voor het grof vuil omdat een onderdeeltje van een paar centen kapot gaat en reparatie duurder blijkt dan een nieuw (verbeterd) apparaat.

Het zijn natuurlijk niet alleen de gratis speeltuintjes of de luxe speeltjes voor volwassenen waar dit probleem zich voordoet. Het kan niet anders dan dat er miljarden verdampen bij overheden en bedrijfsleven omdat producten (hard- en software) of diesnten (mensen en bedrjiven) niet blijken te bieden wat werd voorgespiegeld of verwacht mocht worden.

Rest me nog een compliment te geven aan de mensen achter OBA, die naar ik me voorstel echt vanuit een zolderkamertje en slechts met een paar mensen, in korte tijd een mooi alternatief voor het Vkblog-portaal wisten te realiseren. Nog altijd gratis en voor niks. Mij laat het verder koud, ik wacht het wel af, maar er zijn ook vast mensen die nu spijt hebben als haren op het hoofd, dat ze niet eerder gebruik hebben gemaakt van de OBA migratiemogelijkheid.