Angst en geweld vormden altijd de basis voor macht - in sommige (sub-)culturen geldt dit nog altijd - maar sinds het marktkapitalisme zich als een virus globaal heeft verspreid is de basis voor macht geld, gewoon veel geld. Alles is te koop, luxe, grond, loyaliteit, geweld, macht.
In de rijkdom-top-tien-lijstjes vinden we in de categorie bedrijven zoals te verwachten veel olie- en autoindustrie en een enkel bedrijf in consumenten goederen. De categorie personen wordt gedomineerd door amerikanen en softwareboeren. Opmerkelijk is de aanwezigheid van 2 indiërs en een mexicaan.
Aandoenlijk, ergerlijk en triest tegelijkertijd is de manier waarop veel rijksten zich min of meer verontschuldigen voor hun exorbitante bezit. Neem zo'n Bill Gates: Jarenlang is Bill Gates de rijkste persoon ter wereld geweest en hij had dit nog kunnen zijn, maar hij heeft $30 miljard weggeven aan zijn “Gates Foundation”. ‘s werelds grootste liefdadigheid organisatie. Samen met miljardair Warren Buffet heeft hij 60 van de rijkste personen op aarde overtuigd om de “Giving Pledge” te ondertekenen, hiermee beloven de rijken om het grootste deel van hun vermogen te doneren aan het goede doel.
U ziet, het gaat om hebberigheid en macht, het is mijn geld dus ik bepaal wat ermee gebeurd. Je belazerd continu de boel, verkoopt rotzooi voor te veel geld, maakt veel winst ten koste van anderen en gaat dan uitdelen, maar op jouw voorwaarden!
Bij de Stripman kunt u vandaag in het bericht De Amerikaanse droom is een nachtmerrie lezen dat het verschil tussen arm en rijk alleen maar toeneemt. Programma's als "Extreme home makeover" illustreren de Verenigde Staten als 'loterij-economie'. De hele wijk verpauperd, de samenleving desïntegreerd, maar één gezin wint de prijs en die krijgen, mèt steun van de buurt want 'we zorgen zo goed voor elkaar', niet alleen een paleisje maar ook nog drie auto's als bonus!
De oorzaak zit vermoedelijk in het feit dat het vrije markt kapitalisme alle contact met de realiteit is verloren. Het gaat niet meer om economie, samenleven of zelfs maar producten of aandelen. Aandelen zijn ooit bedacht om zonder direct eigen startkapitaal toch iets waardevols van de grond te krijgen, een beloftevol bedrijf een kans te geven een nuttig product te maken. Als beloning voor het genoten vertrouwen ontving de aandeelhouder dan een deel van de winst. Maar product en bedrijf (aandeel) zijn tegenwoordig van ondergeschikt belang, slechts de handel erin en de te behalen winsten zijn van belang. Al het andere is daaraan ondergeschikt. Winstmaximalisatie ten koste van alles is het dictaat.
Zo is geld verworden tot geweld, want voor de accumulatie van kapitaal op deze schaal is het nodig elders mensen uit te buiten. Denk aan de kleine handen die onze kleding of onze smartphones in elkaar knutselen. De manier waarop de markt ons dicteert om op hysterische wijze producten te vernieuwen en grondstoffen te verspillen, leidt elders tot ontbossing of vernietiging van landschappen en culturen om aan de vraag naar meer te voldoen.
Eerder deed ik een voorstel om de euro uit te breiden tot mondiale munt, beter is het vermoedelijk om het geld in zijn huidige vorm maar helemaal af te schaffen.
Beste heer Rookvogel, en wat... als... geld... gestolde magie is? Wat dan? Wat als geld een materialisatie is van iets dat vloeit en hoort te vloeien, omdat stagnatie in de stroom leidt tot stagnatie in het leven. Wat dan? Is het dan niet zo dat een tekort aan gematerialiseerde magie, in dit geval in de vorm van geld, te maken heeft met een gebrek ... aan Verbeeldingskracht en Vertrouwen? Het vertrouwen dat schaarste slechts ende enkel ende alleen een belemmerende overtuiging is van zij die leiden aan de haast chronische misvatting dat Verbeeldingskracht niet voldoende is voor het laten stromen van iets dat in gestolde vorm ook best weleens gematerialiseerd kan zijn ... als Geld.
BeantwoordenVerwijderenGeld is niet altijd vies. En lang niet altijd gekoppeld aan Geweld. In mijn beleving. Geld brengt ook vrijheid en gemak en comfort en het vermogen... te delen. Of, zoals een tovenaarsvriend van mij placht te zeggen: 'Als je zelf geen boterham in de kast hebt, kun je ook geen boterham weggeven.....'.
Dit ter overpeinzing ende overdenking.
With love,
Nana (magica)
Amen!
BeantwoordenVerwijderen@Nana. "Wat als geld een materialisatie is van iets dat vloeit en hoort te vloeien, omdat stagnatie in de stroom leidt tot stagnatie in het leven." Daar zit dus een deel van het probleem, dat energie, creativiteit, leven, niet blijft stromen tussen mensen of stolt in mooie of nuttige zaken, maar opgesloten komt te zitten in het geldpakhuis van Oom Dagobert en zelfs die beleeft er maar weinig plezier aan, hij is vooral bezorgd het weer te verliezen.
BeantwoordenVerwijderenGeld was ooit een handig ruilmiddel waarmee je appels met peren kon vergelijken en dat ook nog bestand was tegen bederf. Maar (het accumuleren van) geld is een doel op zich geworden.
Met geld kun je natuurlijk leuke en mooie dingen doen, je kunt het ook weggeven. Met veel geld zou je dit nog veel meer kunnen doen. Maar gebeurd dat ook? Er is maar een bepaalde hoeveelheid geld voor handen - we kunnen wel bijmaken, maar daarmee wordt alleen de waarde ervan lager - dus als ik veel geld heb, betekent dat automatisch dat anderen weinig geld hebben. Dat geeft mij meer mogelijkheden en uiteindelijk macht over de anderen.
Dat leidt in de wereld tot 'monetair' geweld, wat feitelijk niet veel verschilt van 'fysiek' geweld. Als de machtsongelijkheid (het verschil in rijkdom) maar groot genoeg is, is "verkoop mij die boterham" gelijk te stellen met "geef mij die boterham, of ik geef je een ram voor je harses".
Dear Rookvogel,
BeantwoordenVerwijderenDank je voor je weder-reactie. Fijn om te lezen. Je helpt me zo om mijn gedachten, ideeen, opvattingen verder te scherpen. Dank je wel.
Dan inhoudelijk:
'Daar zit dus een deel van het probleem, dat energie, creativiteit, leven, niet blijft stromen tussen mensen of stolt in mooie of nuttige zaken, maar opgesloten komt te zitten in het geldpakhuis van Oom Dagobert en zelfs die beleeft er maar weinig plezier aan, hij is vooral bezorgd het weer te verliezen.'
Dat energie niet blijft stromen. Daar zit een deel van het probleem.
Gedeeltelijk ben ik het met je eens. Gedeeltelijk niet.
Je kunt dat waar we het nu over hebben, zoals alles, op twee niveaus bekijken:
-> het materiele, dagelijkse plan. Ook wel 'gestolde magie' genoemd. Of, gestolde energie.
-> het magische, energetische, niet met dagelijkse zintuigen waarneembare plan.
Op het materiele plan kan inderdaad de 'machts'wetmatigheid waar jij over spreekt, zijn intrede doen als je het hebt over de factor geld. Met meer geld, meer wereldlijke macht. Omdat je meer goederen kunt kopen en als je wilt ook mensen (kopen, inhuren, omkopen). Dat geeft je (het gevoel van) macht (iets anders dan werkelijke macht) en een hoge mate van regie op wereldlijk niveau.
Maar, er is nog een andere wetmatigheid. De aloude Wet van de Aantrekkingskracht. Een magische wet die maakt dat je aantrekt wat je Nodig hebt. Hetzij aan positieve zaken, hetzij aan negatieve zaken. Om je verder te ontwikkelen. Om het beste te worden van wie jij bent. Om je eigen persoonlijke macht te vergroten. Want, met die persoonlijke, innerlijke macht - of Kracht - ben je in staat je eigen leven te leven op het hoogste plan. Dit zegt niets over je materiele gesteldheid. Dit kan bij wijze van spreken ook gelden voor de straatkrantverkoper hier bij de supermarkt. Doen waar je goed in bent en waar je vervulling uit haalt. En als daar geld bij komt kijken, dan komt daar geld bij kijken.
Ik neem even J.K.Rowling, de schrijfster van Harry Potter, als voorbeeld. Zij heeft een magistraal meesterwerk geschreven. Vanuit haar eigen persoonlijke macht. Dat heeft haar geen windeieren gelegd. En dat is iets heel moois. In mijn ogen.
Je trekt aan wat je nodig hebt. Of wat bij je hoort. Soms is dat een tijdje leven in relatieve armoede (om kracht op te doen, want op de bodem van iedere donkere put, ligt een diamant), soms is dat een tijdje in voorspoed (de vruchten plukken van je - innerlijke - arbeid). Dit op persoonlijk vlak.
Maar haal je hiermee ook de Derde Wereldlanden en de andere minderbedeelden uit het slop? Want, daar proef ik jouw zorg.
'Is dat nodig?', is dan mijn wedervraag. Moet ik mij druk maken om problemen die niet mijn persoonlijke problemen zijn of... is het verstandiger om eerst mijn eigen energetische klimaat op te schonen, zodat anderen daar profijt van kunnen hebben, doordat ik met als mens prettiger opstel?
Dan los ik niet gelijk problemen op wereldniveau op. Maar, het doet wel iets. Want alle innerlijke schoonmaakbeurten, dus het loslaten, doorleven van oude zware emoties en energieen, lossen tegelijkertijd iets op in het energetische klimaat van de wereld. Dus, als ik werk aan het - met terugwerkende kracht - verwerken van het onder andere financiele leed dat een deel van mijn familie heeft ondervonden in de crisisjaren en na de oorlog, dan los ik daarmee tegelijkertijd een deel van de zware energie af op wereldniveau. Niet direct merkbaar op het wereldlijke materiele vlak, maar wel energetisch voelbaar. En, op termijn merkbaar.
Zodra ik zelf het niveau verlaat van 'Geef mij die boterham, of ik geef je een ram voor je harses', komt daar het magische niveau voor in de plaats. En dat werkt, merk ik, voor mij persoonlijk, heilzamer. En daarmee... - uiteindelijk - voor mijn omgeving.
Love, fijne dag,
Nana X
Nana, dank voor je verdere uiteenzetting. Je hebt gelijk dat menselijke energie aanstekelijk werkt. In plaats van elkaar de put in te praten is het beter er samen de schouders onder de zetten. De buurman gedag zeggen heeft vermoedelijk ook meer effect dan proberen de wereld te redden.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk, maar te zeggen dat iedereen voor 100% verantwoordelijk is voor zijn lot vind ik altijd wat wrang. Je ontkent dan toch dat niet iedereen gelijke kansen heeft gekregen. Het is nu ook mode om mensen die niet direct aan kanker sterven als winnaars en helden te betitelen. Impliciet betitel je de slachtoffers daarmee dus als verliezers en sukkels.
J.K.Rowling heeft een paar leuke boeken geschreven waar veel mensen van hebben genoten. Ze deed iets waarvan ik aanneem dat ze het leuk vond en kan daar de kost mee verdienen, prima.
Er zijn ook mensen die iedere week bij haar het vuilnis komen ophalen, die zorgen dat er stroom is en talloze andere nuttige onmisbare taken verrichten. Die hebben wellicht ook plezier in hun werk maar vaker hebben ze weinig keus, en zij kunnen niet na 5 of 10 jaar geslaagde diensten op hun lauweren rusten omdat ze zo lekker zijn binnengelopen.
Van mevrouw de rookvogelwachter krijg ik ook vaak het advies wat minder negatief naar de wereld te kijken en gewoon 'dichtbij' in het leven van alledag vreugde te stichten. Ook dat is een goed advies, ik kan het alleen niet niet zien: de onverschilligheid, maar ook de gerichte acties waarmee men anderen bewust benadeelt.
Vrijwel altijd zit daar het verlangen naar materiële rijkdom (geld!) en macht achter. Zo las ik vorige week nog over een amerikaanse zakenman die nu grond opkoopt in Soedan. "Omdat het er zo onrustig is is de markt er gunstig." Straks keren de boeren terug uit hun vluchtelingenkampen en blijkt iemand die niets met hun land te maken heeft (maar er volgens 'de wet' blijkbaar wel eigenaar van was) hun land onder hun handen verkocht te hebben aan een buitenlandse investeerder, die het als klimaatneutraal CO2-bos verkoopt bijv. zodat Europeanen of Amerikanen niet hoeven te beknibbelen op vliegreizen of vleesconsumptie.
Dat is toch een vorm van voorzienigheid, die ik moeilijk te verteren vind.
Dear Rookvogelwachter,
BeantwoordenVerwijderenMee eens... dat is ook een vorm van voorzienigheid die moeilijk te verteren is... Eens. Dat is afschuwelijk. En uitgekookt. En ... ronduit 'evil'. Categorie 'zwarte magie', om even in mijn eigen terminologie te blijven.
We ontkomen er niet aan. Het is er allemaal.
Ik denk zelf dat we ons lot zover in eigen hand hebben, dat we wel kunnen bijsturen, op een bepaald moment in ons leven. Soms houdt dat in meebewegen, soms houdt dat in tegengas geven. De schommelingen van het leven.
Wanneer je wat doet (meebewegen of tegengas geven), dat is aan een ieder persoonlijk. Dat hangt van zoveel factoren af, daar is geen eenduidige antwoord of advies op te geven.
Ik voor mezelf heb er een tijdje geleden voor gekozen om de komende tijd maar even geen journaal te kijken of kranten te lezen. Bewuste struisvogel-politiek, want... waarom zou een ander voor mij bepalen waar ik me druk over maak? Ik krijg toch alleen maar narigheid voorgeschoteld door de heren en dames journalisten. Maar wat zij in al hun wijsheid belangrijk vinden om te verkondigen, dat is vaak iets dat mij eerlijk gezegd niet zoveel boeit. Waarom niet eens een keer vermelden dat er vandaag 5.750.000 mannen En vrouwen waren die voor elkaar de deur open hielden. Of dat er steeds meer buurten komen zo her en der in het land waar de gemeenschapszin weer terugkeert.
Da's pas nieuws. Goed nieuws ;-) En dat... dat geeft de burger Moed!
Moedig voorwaarts en alle liefs, ook aan je vrouw (mooi advies! ;-)), en ... dank je voor het fijne gesprek, dear Rookvogelwachter,
Nana