De koningin zou ook een stimulerende factor voor het bedrijfsleven zijn, een wegbereider en aanbrenger van buitenlandse orders. Laten we wel wezen, zo'n staatsbezoek is een mooie aanleiding voor zakenmensen om elkaar te ontmoeten (hoogste kringen enzo) maar natuurlijk niet de oorzaak van het afsluiten van contracten. Bovendien zal men ook zonder koningin wel een aanleiding vinden voor een feestelijke afspraak.
De eensgezindheid van het volk dan, "ze houdt de boel zo mooi bij mekaar" wordt wel beweerd. Tja, misschien is het dat wel: koninginnedag, koekhappen, volksdansen, rommel van de schuur van de één naar de kelder van de ander, beetje zuipen, beetje lallen? Klinkt niet echt hoogstaand, hebben we daar alleen een koninklijke familie voor? Bovendien hebben we nog dat andere Oranje, en niets zorgt voor meer verbroedering, zelfs intercultureel, dan kansen op een ereplek bij een EK of WK.
Uit verplichting aan haar stand of uit persoonlijke interesse was Beatrix geïnteresseerd en begaan met kunst en cultuur. Ze bezocht regelmatig concerten en voorstellingen, er was de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst, ze liefhebberde zelf wat, kortom kunst vond in haar een pleitbezorger en beschermvrouwe. Dat leverde nog een extraatje op.
Wimlex daarentegen lijkt gespeend van intellectuele belangstelling, hij is meer een sportfan. Tommy Wieringa merkte in zijn 'brief aan de koning' afgelopen weekeinde in het NRC-Handelsblad al op Willem nog nooit met een boek betrapt te hebben. De culturele meerwaarde van Beatrix zal dus verloren gaan met de komst van haar zoon als koning. Wimlex neemt niet zozeer de plaats in van van de koningin, alswel van Johan Cruyff, ons sterrenteam en wijlen Anton Geesink. Overbodige en oneigenlijke concurrentie lijkt mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten